Język naszych zranień

Mówią dosłownie, przemawiają przez nasze codzienne rozmowy. Słyszymy je w wielkich słowach, zarzutach i lękach, które się w nas plączą.
"gdybyś mnie kochał/a...to"
"nigdy nie widzisz..."
"czemu Ty zawsze.."
"z kim wychodzisz i dokąd..."
"a co, teraz to ja mu/jej pokażę.."
"coś się wydarzy i on/ona powie wszystkim..."
Nie trzeba wielkich kłótni i wojen ze światem.
Te największe już w nas trwają.
Szukamy dróg, sposobów, strategii, aby przetrwać w głębokim poczuciu opuszczenia, odrzucenia, zdrady, upokorzenia i niesprawiedliwości.
Ale jak długo możemy trwać w tych strategiach?
Jak długo możemy budować zamki na ruchomych piaskach.
Czy naprawdę musimy cały czas zasługiwać, kontrolować wszystko wokół nas, by uniknąć kolejnego zranienia ? Czy bezustanny galop w tych schematach udowodni nasza wartość, u tych,którzy w nas nie wierzą i upokarzają.
Czy to nie wyczerpujące Trwać, zamiast być...Czy naprawdę musimy trwać w walce z samym sobą ?
Nadszedł czas na uwolnienie się od więzów przeszłości i pozwolenie sobie na autentyczne życie. Czas na odważne przyjęcie swojejprawdziwej natury. Zrzucenie ciężaru walki i pozwolenie na lekkość bytu. Możemy odnaleźć swoją prawdziwa siłę w szacunku, akceptacji i miłości do siebie. Możemy nauczyć się być obecni w tu i teraz, bez potrzeby ciągłego udowadniania czegoś.
Możemy przestać trwać w strategiach przetrwania i zacząć żyć pełnią życia. To jest nasz wybór.